Bu Şiva.
Ah, gücün, kendinden geçmenin ve sükûnetin biçimlenmiş hali. Senin için ne denebilir ki? Senin için ne denmeyebilir ki?
Neden varım? Bilmem. Varlık neden var? Bilmem. Ama bilirim ki varım. Bu biliş, bu kanıt gerektirmeyen subjektif farkındalık, Şiva'dır.
Yogi'lerin Tanrısı, zamanın efendisi, ölümün yoldaşı Şiva, Hint kültürünün en eski figürlerindendir. Ne öyledir, ne böyledir, Şiva. Gözleri hep yarı açıktır. Ne içeridedir, ne dışarıda. İkiliğin ötesinde, özgür ve kendindedir.
Bazen meditasyonda, kendi özünün deneyiminde ve dışarıya ölü halde bin yıllar geçirir. Sonra sevgilisi Şakti ile sonu gelmeyecekmişçesine sevişir. Bazense kendinden geçip öyle bir dans eder ki, tüm evren ona ayak uydurur.
Dışarıya gözlerini kapattığında, Öz'üne tutunmaktan gelen disiplin ateşi öylesine büyür ki, tüm çevresi soğur. Denir ki, bu yüzden Şiva'nın evi olan Himalayalar hep karlar altındadır.
Yogilerin Tanrısı'nın içinde biriken ateş ve basınç öylesine yüksektir ki, olur da bir nedenle üçüncü gözünü açarsa, baktığı şey yakar, kül olur. Kül, Şiva'nın sembolüdür. Güzel, çirkin, pahalı, değersiz ne varsa Hakikat ateşinden geçecek ve küle dönüşecektir. Kül, maddenin en saf halidir. Bu yüzden yogiler, külle temizlenirler.
Bir elinde zamanın ritmini belirleyen davul Damaru, diğer elinde dünyaları fethetmesini sağlayan üç başlı mızrak Trişula vardır. Boynunda, zamanın sembolü yılan sarılıdır. Muazzam saçlarının içinde, cennetten taşarcasına akan nehir Ganga'yı sakinleştirir, usul usul dışarı akıtır.
Gösterişsiz varoluşunun en ince süsü ise geçiciliğin sembolü, Hilal'dir. Bir gece Hilal görüp gözleri hüzün ve özlemle dolmayan bir Yogi yoktur...
Tüm reddedilmişlerin, kabul görmeyenlerin Tanrısı'dır aynı zamanda. Takipçileri arasında köpekler, sıçanlar, katiller, hırsızlar, hayaletler ve başka tüm eksik görülmüşler vardır, çünkü Şiva eksik görmez, sadece "görür".
Şiva'nın gücü potansiyeldir. O'nun varlığı güven verir ve tezahürün sağlayıcısı olur. Şakti, Şiva'nın gücencesiyle yaratır tüm evreni. Şiva ise Şakti'nin tuttuğu aynada deneyimler kendini.
Şiva, nihai güçtür. Kendini bilen erile selam olsun.
Om Namah Śivaya.
İlhamla.